ببین غمگین،ببین دلتنگ دیدارم...

ببین خوابم نمی آید، بیدارم...

نگفتم تا کنون، اما کنون بشنو:

تورا بیش از همه کس دوست میدارم

از باران

بی ترانه

گریه های بی بهانه

با تو بوده ام ، همیشه و در همه جا

با تو نفس کشیده ام ، با چشمان تو دیده ام

مرا از تو گریزی نیست

چنانکه جسم را از روح و زمین را از آسمان و درخت را از آفتاب

تو دلیل من برای حیات بودی و هستی

و چنان با این دلیل زیسته ام که باور کرده ام

علت بودن من تو هستی

پاسخ من به آغاز و پایان زندگی این است

« همیشه با تو »

بـیـخـیـال خـیـالـت مـیـشـوم . . .
و مـیـسـپـارمـت بـه دسـت ِ "او" امـا چـه کـنـم کـه "او" . . .

فـقـط یـک ضـمـیـر "سـوم شـخـص غـایـب" نـیـسـت

"او" کـسـی سـت کـه . . .

تـمـام هـسـتی ِ ایـن "اول شـخـص مـخـاطـب ِ" حـاضـرت را . .

بـه آتـش کـشـیـده اسـت !

به جان هر چه عاشق توی این دنیای پر غوغاست

قدم بگذار روی کوچه های قلب ویرانم

بدون تو شبی تنها و بی فانوس خواهم مرد

دعا کن بعد دیدار تو باشد وقت پایانم

غریبانه شکستم من اینجا تک و تنها / دل خسته ترینم در این گوشه دنیا

ای بی خبر از عشق که نداری خبر از من / روزی تو آیی که نمانده اثر از من

من وقتی به دنیا آمدم چیزی در گوشم طنین کرد و گفت

تا آخر عمرت با تو خواهم بود

گفتم تو کیستی : گفت من غم هستم

فر یاد وسکوت گاهی در هم می آمیزند ومن حیران مانده ام که کدام یک

     تو چه مي داني اين دل كه پشت پيراهني از گل سرخ پنهان است

چقدر دلتنگ توست؟اگر ديواره ي دهليزهايش را ببيني كه با نام تو تزيين شده، 

اگر صداي تند وهيجان آلودش را بشنوي ،آنگاه شايد كمي - فقط كمي- او را درك

كني.  تو چه مي داني اين چشم كه از ميان تيرهاي مژگان و كمان   ابروان  ردپاي

تورا دنبال مي كند، چقدر مشتاق ديدار توست؟

اگر خود را در آيينه اش تماشا كني  و رودهاي گرمي كه دمادم از آن جاري

مي شوند ببيني آن وقت شايد كمي - فقط كمي - به او حق بدهي. نه، تو اينها را

نمي داني.  اگر مي دانستي ... حتم داشتم حتي يك لحظه هم مرابا غم هايم تنها

نمي گذاشتي    و دلت نمي آمد كه شعر هايم را نخواني.  كاش مي دانستي كه

هر قطره باران آيينه اي است  كه مي تواني عشق مرا به خودت در آن ببيني،

 آنگاه در روزهاي باراني هيچ گاه از قاب پنجره كنار نمي رفتي